Uitvaart per boot te Amsterdam
Op een mooie ochtend aan de oevers van de Amstel in Amsterdam, kwam een klein gezelschap samen voor een uitzonderlijk afscheid. Men was daar om het leven te eren van een dame wiens liefde voor perfectie en haar aversie tegen luiheid haar hadden gekenmerkt in alle facetten van haar zijn. Nog voor haar overlijden had zij, in lijn met haar karakter, elk detail van haar eigen uitvaart geregeld, waardoor haar laatste reis een directe weerspiegeling werd van het leven dat zij had geleid.
De uitvaart zou plaatsvinden aan boord van een elegante boot, met zorg geselecteerd door de overledene zelf, compleet met een schipper die de boot over de kalm stromende rivier zou sturen. Ieder aspect van deze dag was een getuigenis van haar zorgvuldigheid: van persoonlijke koffieservies, dat gebruikt zou worden om haar dierbare vrienden te bedienen, tot de geselecteerde luxe lunch die hen zou wachten bij het Amstelhotel, een plek waar zij vaak te vinden was.
Terwijl de zacht kabbelende golven tegen de boot tikten, werd de kist aan boord gedragen, een moment waarop het gefluister van de aanwezigen verstomde, en het gezelschap plaatsnam in de voor hen bestemde zitjes. Het sierlijke vaartuig maakte zich klaar om uit te varen en een serene stilte hing over het gezelschap terwijl de kist op een prominente plek aan boord werd gezet, daar waar haar aanwezigheid nog altijd voelbaar was.
De vaartocht volgde een bedachtzame route langs herkenningspunten die stonden voor mijlpalen in haar leven en succesvolle carrière. De kapitein manoeuvreerde de boot met de nodige, stille vakkundigheid, alsof hij wilde zorgen dat de rust en respect niet verstoord werd door de handelingen van de vaart zelf.
Aan boord werd koffie geserveerd in het servies dat de overledene zo koesterde, terwijl vrienden anekdotes deelden die zowel tot lachsalvo’s als tot tranen beroerden. Neuriënde melodieën van een verscheidenheid aan instrumenten vulden de lucht, aangepast aan haar liefde voor klassieke muziek, wat het gevoel van een persoonlijk concert op het water teweegbrachten.
Na een vaartocht van ongeveer een uur meerde de boot aan nabij het Amstelhotel, waar de lunch wachtte op het gezelschap, precies zoals zij het had gewild: een tafel uitgestald met smaakvolle gerechten, complementaire wijnen en een uitzicht over het water dat haar zo lief had. Het werd een moment van samenhorigheid, waar gezamenlijke herinneringen, gedachten en stiltes werden gedeeld.
De uitvaart per boot was niet alleen een reflectie van wie ze was, maar ook van haar laatste wil om haar leven in stijl en met waardigheid te vieren. Terwijl de boot de laatste eer bewees aan de elegante ziel die was heengegaan, voelden de aanwezigen een mengeling van diep verdriet en immense dankbaarheid voor de onuitwisbare indruk die zij achterliet. Dit was niet alleen een afscheid, het was een viering van een leven geleefd met perfectie, tot in het allerlaatste detail.
